Gulpen-Wittem

Korte vakantie van 25 t/m 29 juli 2019

Dag 04: Gulpen – Eys

Het is vandaag met 17 graden en regen zelfs frisjes.

Ik kreeg naar aanleiding van mijn posting op Facebook gisteren, van oud-collega T. een tip om in Eys bij Bie de Tantes te gaan eten en omdat hij vaak in Limburg fiets en een levensgenieter pur sang is, tijd ik om 13:00 uur naar Eys.

Ondanks dat het fris is, kies ik er voor om op het (overdekte) terras te gaan zitten. Als ik een Tantes biertje heb besteld en heb aangegeven te willen lunchen, krijg ik een Hollandse klomp met bestek en een boeren zakdoek als servet.

Ik bestel ik Tantes broodje Belge Bleu, een broodje met ossenhaaspuntjes, paprika, ui, champignons, rucola, pijnboompitten en aïoli.

Als dessert ga ik voor de Cheesecake.

Het smaakt ook vandaag allemaal weer erg lekker.

Nadat ik heb afgerekend, loop ik nog even door het dorpje en dan loop ik naar de auto.

Ik wil voordat ik terugrijd naar de camping nog even tanken en zo zie ik gelijk hoe heuvelachtig en mooi de omgeving hier is.

Ik gooi in Heerlen de tank vol en rijd dan op mijn gemak terug naar de camping.

De middag en avond breng ik voornamelijk door met lezen. Ook vanavond volstaan een paar toastjes met Franse kaas.

Ik heb vandaag wederom 65 kilometer gereden.

Dag 03: Gulpen – Margraten – Plombières

Het heeft een groot deel van de nacht geregend en de temperatuur komt op dit moment niet boven de 20 graden Celsius uit.

Ik ontbijt op mijn gemak, terwijl ik de Libelle lees. Vervolgens geniet ik van mijn koffie en lees ik op de Kobo verder in mijn boek.

Rond 11:00 uur stap ik in de auto voor een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats Margraten. Het is ongeveer een half uur rijden vanaf de camping.

Als ik de auto parkeer begint het weer te regenen. Ik neem voor de zekerheid mijn Knirps mee.

Als ik de trappen bij de entree oploop, voel ik de emotie door mijn lijf gieren en dat is zowel verwonderlijk als mooi…

Achter de muur bevinden zich de ontelbare rijen met kruizen. Een tastbare herinnering aan die duizenden jongens -want dat was je met 19 of 20 in de jaren 40 zeker nog- die hun leven gaven voor een land waar ze vaak nog nooit van gehoord hadden.

Ik loop de hele begraafplaats over en stop af en toe bij een kruis om te lezen wie er ligt, van welk legeronderdeel hij deel uitmaakte, uit welke staat hij kwam en hoe ontzettend jong ze allemaal waren 😥.

ik loop als het ware om de begraafplaats heen en vervolgens loop ik langzaam richting de uitgang. Hier bevindt zich een muur met de namen van gesneuvelden, die geen eigen graf hebben…

Binnen lees ik de verhalen van soldaten van alle rangen en standen, die met hun heldhaftige optreden en het ultieme offer, namelijk hun leven geven voor hun kameraden, postuum zijn onderscheiden. Ik teken het gastenboek en loop baar de auto; het was bijzonder indrukwekkend.

De volgende stop is de Amerikaanse begraafplaats Henri-Chapelle, die in België ligt.

Op deze begraafplaats ben ik niet eerder geweest, maar ook hier serene rust en diepe bewondering.

Ik loop ook hier de hele begraafplaats over en bekijk af en toe de opschriften op de kruizen en Davidsterren.

Het is ondertussen 13:00 uur en ik begin trek te krijgen. Ik zoek op het navigatiesysteem naar restaurants in de buurt en vervolgens zoek ik deze op internet op en zo vind ik een restaurant dat me wel wat lijkt.

Als ik op weg ben, valt mij rechts van de weg bij restaurant Auberge de la Bel een volle parking op en ik besluit spontaan om hier te gaan eten.

Binnen kan ik kiezen tussen de brasserie en het restaurant en ik kies uiteindelijk voor het restaurant 😋.

Ik bestel een glas droge rosé en kies voor het Menu découverte.

Ik begin met een Assiette de mises en bouche, oftewel Gazpacho en garnalencocktail.

Vervolgens krijg ik Tartare aux 2 saumons, Granny Smith, crème aigrelettes, een Tartaartje van zalm, gevolgd door een Sorbet van rode vruchten.

Het hoofdgerecht is Magret de canard, sauce aux cerises fraiches, légumes croquants et de pommes de terre, Eendenborst met saus van kersen, krokante groentes en aardappelen.

Het toetje tenslotte is Gratin des fraises à la menthe, Gegratineerde aardbeien met munt.

Het smaakt allemaal meer dan uitstekend. Als ik wil afrekenen, blijkt de pinautomaat het niet meer te doen en ik heb slechts € 20,- bij me en het dorp heeft ook geen pinautomaat… De oplossing is echter heel simpel, want ik maak het geld met de betaalapp op mijn telefoon direct over op de rekening van het restaurant…

Ik rijd op mijn gemak terug naar de camping, waar ik op de iPad de Tour-etappe van vandaag bekijk terwijl ik ondertussen mijn boek lees.

Het was al met een al bijzonder enerverende dag.

Mijn avondeten bestaat uit toastjes met Franse kaas en een koel glas rosé.

Ik kijk nog wat series en ga uiteindelijk om 0:30 uur slapen.

Ik heb vandaag 65 kilometer gereden.

Dag 02: Gulpen – Brunssum – Maastricht

Ik heb, ondanks de temperatuur die vannacht continue boven de 25 graden Celsius lag, eigenlijk prima geslapen. Ik word om 6:40 uur wakker -ik realiseer me dat dit voor sommige lezers nog midden in de nacht is- en ga gelijk douchen.

Ik drink een kop koffie en ga verder met het lezen van De Vleermuisman, van de Noorse schrijver Jo Nesbø.

Ik heb om 13:30 uur in Brunssum afgesproken met C. en dat is ruim een half uur vanaf de camping. Ik stap om 12:45 uur in de auto en geef het adres aan het navigatiesysteem door.

Even voor 13:30 uur ben ik op de plaats van bestemming, waar ik hartelijk word ontvangen. We nemen in de tuin plaats en als ik voorzien ben van bruisend en een heerlijk stuk vlaai, voegt ook F. de man van C. zich bij ons. Er wordt gezellig gesproken over de USA, reizen in het algemeen, de kinderen en zelfs politiek 😋.

Voor we het weten zijn we twee uur verder en nadat ik mijn dichtbundel heb voorzien van een persoonlijke boodschap, neem ik afscheid en rijd ik op mijn gemak terug naar Gulpen. Onderweg begint het te regenen en je voelt de temperatuur dalen.

Als ik de camping oploop, zie ik dat de buren de luifel hebben ingedraaid en alle spullen, zoals de stoelen, de kussen en tijdschriften droog onder de caravan hebben gelegd en ik ga ze daar even voor bedanken.

Ik kijk in de caravan naar de Tour en daar blijken de weerscondities in de Alpen zo slecht, dat de rit geneutraliseerd wordt… 😮.

Ik heb om 18:30 uur met R. en E. afgesproken in Maastricht. Ik stop onderweg even om foto’s te maken.

Ook hier word ik hartelijk ontvangen en gaan we buiten onder de overkapping zitten. Hoewel we elkaar nooit eerder persoonlijk ontmoet hebben, is er via Facebook wel al heel lang contact en dat is begonnen door gemeenschappelijke interesse in de USA en genieten van het leven.

Onder het genot van een drankje wordt over van alles gesproken en iedereen die mij kent, weet dat ik dan voornamelijk aan het woord ben 🤔. Onhebbelijke gewoonte, maar er wordt aan gewerkt… echt waar 😇.

Ik word getrakteerd op een heerlijke huisgemaakte 3-gangen maaltijd en het was werkelijk zo lekker, dat ik om de recepten heb gevraagd 😋. Nadat ik mijn koffie op heb, schrijf ik ook voor R. en E. een persoonlijke boodschap in mijn dichtbundel en neem ik afscheid.

Het regent onderweg onophoudelijk en de temperatuur is inmiddels onder de 20 graden Celsius gekomen. Vlak bij de camping wemelt het op de smalle en donkere wegen van de jeugd; er is naast de camping vanavond en morgenavond Tracktorpulling en dat is hét event van het jaar…

Het geluid is oorverdovend, maar in de caravan is er, zeker als ik een serie ga kijken, nauwelijks iets van te horen

Om 1:30 uur ga ik slapen en een ventilator op lage snelheid is voldoende voor een goede nachtrust.

Ik heb vandaag 100 kilometer gereden.

Dag 01: Bergen op Zoom – Gulpen

Het is vannacht in huis rond de 27 graden Celsius en ook de cooler kan daar niet echt iets aan veranderen en zo sta ik uiteindelijk om 5:30 uur op.

Ik hoef niet echt veel te doen, maar ongemerkt vliegt de tijd voorbij. Ik koppel de caravan achter de auto en ga dan even onder de douche.

Ik zet het alarm aan, doe de deur op slot en het is dan klokslag 10:30 uur.

Het navigatiesysteem leidt me door België, richting Antwerpen, waarna ik uiteindelijk richting Eindhoven aanhoud. Het is onderweg bijzonder rustig en de buitentemperatuur loopt gestaag op, 32, 33, 34… naar uiteindelijk bij binnenkomst in Nederland, 39 graden 😮. De airco komt niet meer toe aan koelen van de lucht en blaast af en toe gewoon warme lucht door de auto.

Op enig moment geeft de boordcomputer aan dat de motortemperatuur te hoog is en ik laat de snelheid teruglopen van 93 km/u naar 80 km/u en daarmee loopt de temperatuur van de motor terug naar 90 graden.

Het is even na 12:30 uur als ik Gulpen binnenrijd.

Tot mijn verrassing leidt het navigatiesysteem me langs de camping Gulpener Berg, waar we, ik denk ongeveer 20 jaar geleden, met vrienden gestaan hebben. Daarna sla ik een doodlopende weg in om… bij een paardenfarm te komen, maar geen boerderijcamping 😬.

De bewoner vraagt me hoe ik hier ben gekomen…? Duhhh… Hij legt me uit dat er een bord staat dat de weg te stijl is on met de caravan te rijden… 😮. Niks van gemerkt… en ook geen bord gezien 😬. Gelukkig kan ik voldoende achteruit rijden om te keren en boven aan de weg sla ik linksaf.

Het zal wel door de warmte komen 😬, maar ik rijd de camping zo voorbij en moet wederom achteruit rijdend de auto en caravan draaien… maar dat lukt me -zonder mij hulpje 💕- ook deze keer.

Nadat ik me heb ingeschreven en gelijk heb afgerekend, krijg ik plekje nummer 6 toegewezen en als de caravan staat, is het tijd voor een koud biertje.

Hierna is het tijd voor de lunch en ik loop vanaf de camping 100 meter om vervolgens uit te komen bij “Jantje zag eens pruimen hangen” en daar bestel ik een Gerardus dubbel van de tap.

Omdat de alcohol met dit weer dubbel zo hard lijkt binnen te komen, beperk ik me daarna tot Radler. Op de kaart staat een heerlijk Poké Bowl met sashimi van zalm en sushirijst en die bestel ik; prima keuze…

Terug op de camping lees ik verder in Jo Nesbø’s De Vleermuisman en kijk ik op de iPad naar de Tour de France.

Ik drink bruisend water en mijn avondeten bestaat uit onbelegde toastjes.

Als om 21:15 uur de zon ondergaat, loop ik even naar de weg om een paar foto’s te maken.

Ik drink een aantal kopjes koffie en dat smaakt me prima. Omdat er inmiddels steeds meer insecten denken dat ik voor hen een culinair buitenkansje ben, ga ik uiteindelijk om 22:45 uur de caravan in, waar 2 ventilatoren overuren maken om de warme lucht te laten circuleren. Ik kijk nog een serie en om middernacht houd ik het voor gezien.

Ik heb vandaag 178 kilometer gereden.